Aracımızı park ederken yöredeki tek evin bahçe kapısında yaşlıca bir amca "arabanızı güneşin altına park etmeyin bahçeye asmanın altına park edin" deyip iki büklüm yürüyerek bahçe kapısını olarak kullanılan kabloyu çıkardı,arabamızı içeriye alıp tepeye yürüyüp fotoğraflarımız çektikten sonra döndüğümüzde asmanın altına 3 tane sandalye koyduğunu gördük,biraz sonra bahçesinden topladığı elma ve güzelim kuş üzümleri yıkayıp "buraya gelmek zor,gitmek zor çocuklar" deyip meyveleri ikram etti,konuşmaya susamış gibi Mardin'li olduğunu,eşini 3 sene önce kaybettiğini anlattı sevgili Mehmed amca.Sonbaharda mutlaka gelin Rusya'dan getirttiğim üzümler var onların fidanından vereyim size dedi,söz verdik ve vedalaştık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder